Ανησυχίες Βάδισης στα Παιδιά
Οι ανησυχίες βάδισης στα παιδιά που έχουν οι γονείς είναι πολλές. Η φυσιολογική εξέλιξη της κινητικής ανάπτυξης και της βάδισης απαιτεί τον συντονισμένο έλεγχο των μυών, των οστών και του νευρικού συστήματος.
Οποιαδήποτε μη φυσιολογική εξέλιξη της βάδισης μπορεί να υποδηλώνει κάποιο πρόβλημα είτε ορθοπεδικό είτε νευρολογικό.
Φυσιολογική εξέλιξη βάδισης
Τα νεογνά, όταν ξεκινάνε να περπατάνε μπορεί να εμφανίσουν περίεργα μοτίβα βάδισης.
Πρώτα βήματα ενός παιδιού:
Συνήθως δεν έχουν συντονισμένη βάδιση, παρουσιάζουν ευρεία βάση περπατήματος και σε συνεργασία με τα χέρια προσπαθούν να βρούνε την ισορροπία τους.
Τα πόδια τους μπορεί να εμφανίζουν ένα άνοιγμα μεταξύ των γονάτων και οι πατούσες τους μπορεί να εμφανίζουν πλατυποδία. Επίσης μπορεί τα πόδια τους να φαίνονται στραμμένα προς τα έξω.
Καθώς περνάνε οι μήνες το βάδισμα παρουσιάζει κάποιες αλλαγές. Η βάση στήριξης γίνεται πιο στενή από ευρεία, πιθανή βάδιση στις μύτες συνήθως εμφανίζεται και αρκετές πτώσεις συνήθως παρατηρούνται από τους γονείς.
Λίγους μήνες μετά την βάδιση, τα παιδιά εμφανίζουν κάποιου είδους τρέξιμο και το άνοιγμα ανάμεσα στα γόνατα συνήθως ελαττώνεται. Η βάδιση από την εικόνα με τα πόδια στραμμένα προς τα έξω μπορεί να αλλάξει και τώρα να εμφανίζεται βάδιση με τα πόδια στραμμένα προς τα μέσα.
Από την ηλικία των 3 ετών και μετά, η βάδιση γίνεται πιο σταθερή και μπορεί να παρατηρείτε τώρα ότι υπάρχει άνοιγμα στα πόδια μεταξύ των αστραγάλων. Η πλατυποδία μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει. Η βάδιση στις μύτες, αν υπήρχε, συνήθως αρχίζει και εξαφανίζεται.
Στην ηλικία των 8 το βάδισμα αρχίζει και είναι σταθερότατο όπως και των ενηλίκων. Τα πόδια αρχίζουν και παίρνουν την οριστική τους μορφή, χωρίς κάποιο άνοιγμα ανάμεσα τους. Βάδιση προς τα μέσα ή προς τα έξω, μπορεί όμως μα συνεχίσει να υπάρχει.
Ανησυχίες Βάδισης στα Παιδιά: Οι πιο συνηθισμένες
Ραιβογονία
Η ραιβογονία αναφέρεται στο άνοιγμα που μπορεί να παρατηρούμε ανάμεσα στα γόνατα. Αυτό είναι πολύ συνηθισμένο το 1ο και το 2ο έτος ζωής.
Οφείλεται στα οστά της κνήμης που εμφανίζουν μια κλίση. Αυτό είναι κάτι που εξαφανίζεται σε ηλικία 2 με 2,5 ετών, στη συντριπτική πλειοψηφία. Έλεγχος απαιτείται όταν δεν παρατηρείται κάποια βελτίωση. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Βλαισογονία
Η βλαισογονία είναι ένας όρος που υποδηλώνει πως υπάρχει άνοιγμα μεταξύ των ποδιών από τα γόνατα και κάτω. Είναι το αντίθετο από την ραιβογονία. Συνήθως παρατηρείται από το 2ο έτος ζωής έως το 4ο έτος ζωής.
Μια μικρή βλαισογονία μπορεί να παραμείνει και μετά την ηλικία των 8 ετών και είναι φυσιολογικό. Πλήρη ανάλυση της βλαισογονίας μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Βάδιση προς τα μέσα
Η βάδιση με τα πόδια στραμμένα προς τα μέσα είναι πολύ συχνό. Παρατηρείται από τα πρώτα χρόνια ζωής και απασχολεί πολύ τους γονείς. Η βάδιση προς τα μέσα μπορεί να οφείλεται είτε στο μηριαίο οστό, είτε στην κνήμη είτε στο πόδι.
Τις περισσότερες φορές αυτο-βελτιώνεται με την πάροδο των ετών. Αλλά μπορεί να χρειαστούν αρκετά χρόνια.
Η βάδιση προς τα μέσα, μπορεί να οδηγήσει κάποιο παιδί να σκοντάφτει πιο συχνά, ειδικά αν είναι κουρασμένο. Παρόλα αυτά θεωρείται μια φυσιολογική παραλλαγή βαδίσματος, στις περισσότερες περιπτώσεις. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε εδώ.
Βάδιση προς τα έξω
Η βάδιση με τα πόδια στραμμένα προς τα έξω είναι συχνή σε 2 φάσεις. Συνήθως παρατηρείται όταν το παιδί ξεκινάει να κάνει τα πρώτα βήματα και έπειτα παρατηρείται επίσης σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας.
Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται όταν η βάδιση προς τα έξω είναι μονόπλευρη και εμφανίζεται ξαφνικά ενώ πιο πριν δεν υπήρχε.
Η βάδιση προς τα έξω έχει απάντηση και η απάντηση είναι διαφορετική αναλόγως την ηλικία που εμφανίζεται. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Πλατυποδία
Η πλατυποδία αναφέρεται στην έλλειψη ποδικής καμάρας και στην κλίση που μπορεί να εμφανίζει το ποδαράκι, ειδικά όταν κοιτάμε το παιδί από πίσω. Αυτό είναι φυσιολογικό τις περισσότερες φορές, τα πρώτα χρόνια ζωής και συνήθως βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Έχει πολύ μεγάλη σημασία να διαχωριστεί το είδος της πλατυποδίας. Αν είναι εύκαμπτη ή δύσκαμπτη καθώς η πρώτη είναι φυσιολογική και η δεύτερη παθολογική. Όταν πρόκειται για την εύκαμπτη πλατυποδία και σε μικρές ηλικίες δεν απαιτείται κάποια θεραπεία.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Βάδιση στις μύτες
Η βάδιση στις μύτες παρατηρείται συχνά στα μικρά παιδιά. Τις περισσότερες φορές τα παιδιά θα σταματήσουν αυτό το μοτίβο βάδισης μέχρι την ηλικία των 3 ετών ή θα το μειώσουν πάρα πολύ.
Η αντιμετώπιση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ηλικία, τη συχνότητα και την διάρκεια της βάδισης και την κατάσταση του αχίλλειου τένοντα.
Η βάδιση στις μύτες φέρνει τον αχίλλειο τένοντα σε μια πιο ρικνωμένη θέση. Το μοτίβο αυτό βάδισης ξεκινάει σαν συνήθεια αλλά με τον καιρό μπορεί να εδραιωθεί, ειδικά αν ο αχίλλειος τένοντας δεν έχει καλή διατασιμότητα. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να ξεκινήσουν ασκήσεις για τον αχίλλειο τένοντα. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ.
Κούτσαιμα / Χωλότητα
Όταν ένα παιδί κουτσαίνει η απάντηση πολλές φορές μπορεί να είναι εύκολη και μερικές φορές δύσκολη. Υπάρχουν εκατοντάδες αιτίες που μπορεί ένα παιδί να κουτσαίνει.
Το ιστορικό, η ηλικία και η κλινική εξέταση παίζουν καθοριστικό ρόλο. Πολλές φορές πρόκειται για έναν απλό τραυματισμό, κάποια υμενίτιδα ή κάποια άλλη αιτία. Αν ένα κούτσαιμα παρατείνεται για μερικές ημέρες πάντα πρέπει το παιδί να εξετάζεται.
Κλινική εξέταση, υπερηχογράφημα, ακτινολογικός έλεγχος και εξετάσεις αίματος μπορεί να απαιτηθούν αναλόγως την ηλικία. Διαβάστε το άρθρο μας αναλυτικά εδώ.
Συμπερασματικά
Τις περισσότερες φορές, πολλές από τις ανησυχίες αποτελούν φυσιολογικές παραλλαγές. Μοτίβα βάδισης που τώρα μπορεί να παρατηρείτε, ενδέχεται σε λίγο καιρό να εξαφανιστούν.
Για τις πιο πολλές ανησυχίες και απορίες υπάρχει εξήγηση και απάντηση. Και για να είστε σίγουροι είναι καλό να απευθυνθείτε σε εξειδικευμένο ιατρό.
Αν όμως κάποια μοτίβα βάδισης χαρακτηρίζονται από πόνο στο παιδί, από επίμονο κούτσαιμα και από ασυμμετρία ίσως μια εκτίμηση θα ήταν συνετό να γίνει πιο άμεσα.