Ανισοσκελία σε εφήβους και ενήλικες – Αντιμετώπιση

Η ανισοσκελία σε εφήβους και ενήλικες αντιμετωπίζεται διαφορετικά από ότι στα μικρότερα παιδιά. Για την αντιμετώπιση της ανισοσκελίας σε πιο μικρά παιδιά, μπορείτε να διαβάσετε το σχετικό άρθρο που γράψαμε, πατώντας εδώ.

Ας ξεκινήσουμε όμως, να ξεκαθαρίσουμε γιατί υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση.

Γιατί υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση σε παιδιά και εφήβους;

Αν συγκρίνουμε τα παιδιά με τους εφήβους (και τους ενήλικες) θα διαπιστώσουμε μια βασική διαφορά. Τα παιδιά ακόμη αναπτύσσονται και μεγαλώνουν. Οι έφηβοι είτε έφτασαν στην σκελετική ωρίμανση είτε πλησιάζουν πάρα πολύ σε αυτό το σημείο. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα ψηλώσουν άλλο και τα οστά τους δεν θα μεγαλώσουν άλλο.

Υπολογίζεται χονδρικά  ότι τα αγόρια φτάνουν στην σκελετική ωρίμανση στην ηλικία των 16 ετών και τα κορίτσια στην ηλικία των 14 ετών.

• Σε κάθε παιδί βέβαια μπορούμε επακριβώς να υπολογίσουμε το σημείο αυτό, λαμβάνοντας υπόψιν την σκελετική ηλικία και όχι την βιολογική ηλικία.

Η αντιμετώπιση λοιπόν είναι διαφορετική γιατί στα μικρότερα παιδιά μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τα σημεία που αναπτύσσεται ένα οστό ενώ στους εφήβους και μετέπειτα δεν μπορούμε, καθώς τα οστά θα σταματήσουν (ή σταμάτησαν ήδη) να μεγαλώνουν.

Ανισοσκελία σε εφήβους και ενήλικες – Διαφορές αντιμετώπισης με τα μικρά παιδιά

Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, στα μικρότερα παιδιά μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος της επιφυσιόδεσης (Διαβάστε το άρθρο μας για την „Καθοδηγούμενη Ανάπτυξη“). Μπορούμε να „σταματήσουμε“ δηλαδή την ανάπτυξη του μακρύτερου σκέλους για να το „φτάσει“ το κοντύτερο σκέλος. Αναλυτικά διαβάστε το άρθρο μας, εδώ.

Σε εφήβους και στην μετέπειτα ζωή τα οστά δεν μεγαλώνουν πια και επομένως η επιλογή μας είναι η επιμήκυνση του κοντύτερου σκέλους.

Ανισοσκελία σε εφήβους και ενήλικες – Επιλογές

Αφού λοιπόν εξηγήθηκε ποια είναι η επιλογή που απομένει μετά την εφηβεία (η επιμήκυνση του κοντύτερου σκέλους), θα εξηγήσουμε πως αυτό γίνεται. Η επιμήκυνση ενός σκέλους μπορεί να γίνει με 2 τόπους.

• Με μεθόδους εξωτερικής οστεοσύνθεσης (διάφορες επιλογές) που τείνουν να μην χρησιμοποιούνται πια, καθαρά και μόνο για λόγους επιμήκυνσης.

• Με την μέθοδο της τοποθέτησης ενός ενδο-αυλικού μαγνητικού ήλου.

Ο μαγνητικός ήλος αποτελεί την καλύτερη και την πιο σύγχρονη μέθοδο επιμήκυνσης που εφαρμόζεται αυτή την στιγμή σε όλο τον σύγχρονο κόσμο.

Η εξωτερική οστεοσύνθεση αποτελεί ένα σύστημα δακτυλίων και ειδικών καρφίδων που όλα μαζί συναρμολογούνται γύρω-γύρω από το πόδι του ασθενούς. Το κυριότερο πρόβλημα είναι η επιμόλυνση που συνέβαινε σε υψηλό ποσοστό αλλά και το ψυχολογικό βάρος των ασθενών που έβλεπαν μια ολόκληρη „κατασκευή“ γύρω από το πόδι τους.

Για πολλά χρόνια η επιστήμη προσπαθούσε να βρει μια εναλλακτική μέθοδο επιμήκυνσης και τελικά τα κατάφερε.

Μαγνητικός ήλος – Ένα σύγχρονο θαύμα;

Πρόκειται για έναν ήλο (όπως οι ήλοι που χρησιμοποιούνται δεκαετίες τώρα για τα κατάγματα) με την διαφορά ότι αυτός ο ήλος εμπεριέχει μέσα του έναν σύγχρονο και πολύπλοκο μαγνήτη!

Η φιλοσοφία αυτού του ήλου στηρίζεται στην αλληλεπίδραση αυτού του μαγνήτη με μια εξωτερική συσκευή (External Remote Control) που χειρίζεται ο ασθενής στο σπίτι! (σύμφωνα πάντα με το πλάνο που δόθηκε από τον ιατρό).

Ένας ήλος τοποθετείται στο οστό που θέλουμε να επιμηκύνουμε. Το οστό αυτό, σε συγκεκριμένο σημείο το „σπάμε ιατρικώς“ για να δημιουργήσουμε 2 „κομμάτια“ τα οποία θα επιμηκυνθούν. Ο ήλος διαπερνά αυτά τα 2 οστικά τεμάχια και ασφαλίζεται κεντρικά και περιφερικά με βίδες. Το χειρουργείο τελείωσε.

Αναλόγως πόση επιμήκυνση θέλουμε να πετύχουμε, θα δοθεί και το αντίστοιχο πλάνο στον ασθενή. Μαζί με την ειδική συσκευή που θα πάρει στο σπίτι του, θα ξεκινήσει μετά από 5-7 ημέρες την επιμήκυνση με ρυθμό περίπου 1mm/ημέρα.

Αν για παράδειγμα θέλουμε μια επιμήκυνση 4 εκατοστών (4cm) και με ρυθμό 1mm/ημέρα, θα χρειαστούμε 40 ημέρες. Σε 1 μήνα λοιπόν και 10 ημέρες στο συγκεκριμένο παράδειγμα θα έχουμε δύο πόδια ίσια.

Γιατί ο μαγνητικός ήλος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μικρά παιδιά;

Θυμάστε που αναφέραμε πιο πριν ότι τα οστά των μικρών παιδιών αναπτύσσονται και μεγαλώνουν; Αυτήν η ανάπτυξη πραγματοποιείται από συγκεκριμένα σημεία στα οστά.

Για να περάσει ο ήλος σε κάποιο οστό πρέπει να διασχίσει αυτά τα σημεία που αναπτύσσεται το οστό οπότε και υπάρχει ο κίνδυνος να τραυματιστούν. Αν τραυματιστούν τα σημεία που ελέγχεται η ανάπτυξη του οστού τότε προκαλούμε ιατρογενώς ανισοσκελία ή και άλλες παραμορφώσεις.

Πρέπει δηλαδή να περιμένουμε να σταματήσει η ανάπτυξη του οστού για να εισαχθεί ο ήλος. Άρα δηλαδή από την εφηβεία και μετά. Μόνη εξαίρεση αποτελεί το μηριαίο οστό, στο οποίο ο ήλος μπορεί να εισαχθεί από την ηλικία των 10 ετών. Η περαιτέρω ανάλυση ξεφεύγει πολύ από τα πλαίσια αυτού του άρθρου.

Ανισοσκελία σε εφήβους και ενήλικες  – Μαγνητικός ήλος

Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να πούμε ότι ο μαγνητικός ήλος αποτελεί ένα σύγχρονο θαύμα.

Αυτή την στιγμή όλα τα σύγχρονα κέντρα του κόσμου αντιμετωπίζουν την ανισοσκελία με κάποιου είδους εκπτυσσόμενο, ενδο-αυλικό ήλο.

Τα πλεονεκτήματα είναι πάρα πολλά. Μειονέκτημά του είναι το κόστος.

Μερικά από τα πλεονεκτήματα είναι τα εξής:

• Αποφεύγεται η λοίμωξη (το κύριο πρόβλημα με τις εξωτερικές οστεοσυνθέσεις)
• Λιγότερος πόνος
• Καλύτερη ψυχολογία ασθενούς
• Γρηγορότερη πώρωση
• Βελτιωμένη ακρίβεια της επιμήκυνσης
• Πλήρης φόρτιση του ποδιού νωρίτερα

Συμπερασματικά

Σαφώς και ο μαγνητικός ήλος είναι ό,τι καλύτερο έχει αυτή τη στιγμή να προσφέρει η διεθνής κοινότητα. Σαφώς και δεν είναι όλα ρόδινα καθώς πρόκειται για εξειδικευμένα χειρουργεία. Οι πιθανές επιπλοκές και το ρίσκος-όφελος πρέπει να συζητηθούν εκτενώς με τον ιατρό σας.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ενημερωθείτε εδώ και εδώ.