„Εξάρθρημα“ στον αγκώνα σε παιδιά

Το „εξάρθρημα“ στον αγκώνα σε παιδιά, όπως αναφέρουν πολλοί, δεν είναι πραγματικό εξάρθρημα. Η ακριβής ονομασία του όρου είναι επώδυνος πρηνισμός ή στα αγγλικά: „pulled elbow“.

• Σαφώς και υπάρχει πραγματικό εξάρθρημα του αγκώνα στην παιδική ηλικία, αλλά πρόκειται για πολύ βαριά κάκωση. Συνδυάζεται συχνά με κάταγμα του έσω επικονδύλου και είναι από τις σοβαρές κακώσεις της Παιδοτραυματολογίας.

Ο επώδυνος λοιπόν πρηνισμός είναι ίσως ο πιο συχνός τραυματισμός που θα συμβεί στην παιδική ηλικία.

„Εξάρθρημα“ στον αγκώνα σε παιδιά – Επώδυνος πρηνισμός

Για να συμβεί η ανωτέρω κάκωση, έχει προηγηθεί σχεδόν πάντα κάποιο ισχυρό „τράβηγμα“ από το χεράκι του παιδιού, καθώς είχε τον αγκώνα σε έκταση. Για να καταλάβετε τι εννοούμε, σκεφτείτε απλά ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια που παίζουν οι γονείς με τα παιδιά. Αυτό είναι καθώς κρατάμε τα παιδιά από τα χέρια και παίζουμε „γυρνώντας“ τα παιδιά γύρω-γύρω.

Πιο σπάνια θα συμβεί, πάλι με τον ίδιο μηχανισμό, μετά από ένα απότομο τράβηγμα του χεριού από τον γονέα που θα προστατέψει το παιδί από το να πεταχτεί στον δρόμο ή να πέσει. Μπορεί να συμβεί ακόμη και σε μία βόλτα με ένα λουρί και ένα σκυλάκι, όταν το τελευταίο θα τρέξει απότομα και τραβήξει το χέρι του παιδιού.

Επώδυνος πρηνισμός – Τι ακριβώς είναι τελικά;

Αυτό που συμβαίνει επιστημονικά είναι ένα υπεξάρθρημα της κεφαλής της κερκίδας. Μετά από ένα τέτοιο τράβηγμα (που αναφέρθηκε προηγουμένως) η κεφαλή της κερκίδας παγιδεύεται σε έναν σύνδεσμο (annular ligament) και πρέπει να αναταχθεί για να επιστρέψει η φυσιολογική κίνηση του αγκώνα.

• Μόλις συμβεί αυτό το „εξάρθρημα“ στον αγκώνα σε παιδιά, το παιδί μετά δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει όπως πριν τον αγκώνα.

• Το παιδί θα κρατάει το τραυματισμένο χεράκι στο πλάι του κορμού και πολύ πιθανόν να το κρατάει ή/και να το στηρίζει με το άλλο χέρι.

„Εξάρθρημα“ στον αγκώνα σε παιδιά – Διάγνωση

Με το ιστορικό της κάκωσης και την εξέταση του παιδιού, η διάγνωση είναι σχεδόν έτοιμη.

Σχεδόν ποτέ δεν απαιτούνται ακτινογραφίες. Ακτινογραφίες μπορεί να απαιτηθούν μόνο αν από το ιστορικό αναφερθεί πτώση και κάκωση (οπότε και υπάρχει περίπτωση κατάγματος) ή αν μετά την ανάταξη δεν επιστρέψει η κίνηση του αγκώνα.

Με την χρήση του υπερήχου μπορούμε να ελέγξουμε και τα δύο! Χρησιμοποιώντας τον υπέρηχο μπορούμε να αποκλείσουμε αν υπάρχει κάταγμα αλλά και να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη του „εξαρθρήματος“. Επίσης, μετά την ανάταξη μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι η κεφαλή της κερκίδας ανατάχθηκε.

Η συμβολή του υπερήχου είναι υψίστης σημασίας καθώς δεν μας αφήνει καμία αμφιβολία αν υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα (π.χ. κάταγμα) αλλά και μας επιβεβαιώνει ότι το εξάρθημα ανατάχθηκε. Τέλος δεν έχει καμία έκθεση σε ακτινοβολία.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση του επώδυνου πρηνισμού απαιτεί την ανάταξη του εξαρθρήματος. Αυτό μπορεί να γίνει με 2 τεχνικές:

• Τεχνική του υπτιασμού.
• Τεχνική του υπερ-πρηνισμού.

Και στις δύο περιπτώσεις και εφόσον επιτευχθεί η ανάταξη, το παιδί θα αρχίσει να κουνάει την άρθρωση του αγκώνα και να χρησιμοποιεί το χέρι του, όπως και πριν, μέσα σε λίγα λεπτά.

Εντός ολίγων λεπτών, ζητάμε από το παιδί να κάνει κάποιες κινήσεις είτε άμεσα είτε έμμεσα (π.χ. δίνοντας του να φάει ένα γλειφιτζούρι ή να πιάσει ένα μπαλόνι σηκώνοντας τα χέρια). Όταν δούμε ότι αυτό είναι εφικτό, το παιδί μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του.

Δεν απαιτείται καμία είδους ακινητοποίηση μετά την ανάταξη.

Σημαντικό να γνωρίζετε

Ο επώδυνος πρηνισμός ή όπως λέγεται το „εξάρθρημα“ στον αγκώνα σε παιδιά συμβαίνει σχεδόν πάντα στις ηλικίες από 1 έως 4 ετών. Μετά την ηλικία των 5 ετών είναι εξαιρετικά σπάνιο έως απίθανο να συμβεί.

Υποτροπές μπορούν να συμβούν, ειδικά σε παιδιά κάτω των 3 ετών. Προσπαθήστε να αποφύγετε να τραβάτε το παιδί από το χέρι και αντιθέτως να σηκώνετε το παιδί κρατώντας το, κάτω από τις μασχάλες.