Γόνατος - Αθλητιατρική
Για ποιο λόγο μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών στην προ-εφηβική και εφηβική ηλικία παραπονιούνται για πόνο στο γόνατο;
Συχνός λόγος επίσκεψης σε ένα Παιδοορθοπαιδικό ιατρείο είναι οι περιπτώσεις παιδιών (κοριτσιών ως επί το πλείστον) με πόνο στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονιστεί ότι η εφηβική ηλικία χαρακτηρίζεται από ταχεία οστική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα να υπάρχει μία ανισορροπία μεταξύ του μυϊκού συστήματος και του οστικού συστήματος και μία απόκλιση της φυσιολογικής εναρμόνισης αυτών των δύο συστημάτων.
Για παράδειγμα στις ηλικίες αυτές οι τένοντες έχουν περισσότερη δύναμη από τα οστά. Επίσης καθώς πρόκειται για οστική ανάπτυξη υπάρχουν „τμήματα“ οστών που δεν έχουν ακόμη συνενωθεί με το υπόλοιπο οστό (π.χ. η απόφυση του κνημιαίου κυρτώματος).
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ισχυροί αυτοί τένοντες να „τραβάνε“ αυτά τα τμήματα οστών και να προκαλούνται οι λεγόμενες οστεοχονδρίτιδες που αποτελούν συχνή αιτία πόνου στην προ-εφηβική και εφηβική ηλικία.
Γιατί πολλές φορές σε παιδιά προ-εφηβικής και εφηβικής ηλικίας δεν βρίσκεται κάποια διάγνωση για τον πόνο στο γόνατο;
Πολλές φορές η αιτία του πόνου στο γόνατο δεν προέρχεται από κάποια πάθηση του γόνατος. Το πιο σημαντικό στην Παιδοορθοπαιδική είναι όταν αναφέρεται πόνος στο γόνατο να εξετάζεται πάντα και η άρθρωση του ισχίου.
Τέλος, όπως αναφέρθηκε και στη σελίδα μας „Παρεκκλίσεις από την φυσιολογική βάδιση“ οποιαδήποτε παρέκκλιση από την φυσιολογική ανατομία από την άρθρωση του ισχίου (γοφού) μέχρι τον άκρο πόδα (πόδι κοινώς), μπορεί να ευθύνεται για πόνο στο γόνατο.
Παρεκκλίσεις από το φυσιολογικό, στη στροφή του μηριαίου ή κνήμης (στροφικές παραμορφώσεις, βάδιση με τα πόδια σε έσω στροφή ή έξω στροφή), γωνιώδεις παραμορφώσεις (βλαισογονία, ραιβογονία), υψηλή θέση επιγονατίδας, αβαθής τροχιλία και γενική χαλαρότητα αρθρώσεων μπορεί να είναι λόγοι που ευθύνονται για τον επιγονατιδομηριαίο πόνο. Επίσης μυϊκή ανισορροπία, κακή τεχνική άθλησης, ρίκνωση συνδέσμων και ακατάλληλα υποδήματα μπορούν να παίζουν και αυτά το ρόλο τους.
Οι παθήσεις του γόνατος και οι υπηρεσίες μας συνοψίζονται παρακάτω:
- Επεξήγηση, καθοδήγηση και διερεύνηση των επονομαζόμενων „πόνων ανάπτυξης“.
- Συντηρητική και χειρουργική αντιμετώπιση της οστεοχονδρίτιδας του κνημιαίου κυρτώματος (νόσος Osgood-Schlatter)
- Αντιμετώπιση της οστεοχονδρίτιδας του κάτω πόλου της επιγονατίδας (νόσος Sinding-Larsen-Johansson).
- Συντηρητική και χειρουργική αντιμετώπιση της διφυούς επιγονατίδας.
- Αντιμετώπιση και καθοδήγηση με ιδιαίτερη έμφαση στη συντηρητική αντιμετώπιση και στις φυσικοθεραπείες περιπτώσεων χονδροπάθειας επιγονατίδας ή πρόσθιου επιγονατιδομηριαίου πόνου.
- Αντιμετώπιση συνδρόμου υμενικής πτυχής (plica mediopatellaris).
- Συντηρητική και χειρουργική αντιμετώπιση της διαχωριστικής οστεοχονδρίτιδας. Η αντιμετώπιση εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς, από τα ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας και από το μέγεθος της „βλάβης“ και μπορεί να περιλαμβάνει ακινητοποίηση με νάρθηκα, χειρουργική αντιμετώπιση με καθήλωση του αποσπασθέντος τμήματος με βίδα, μεταμόσχευση αυτόλογων χονδροκυττάρων κ.α.
- Αντιμετώπιση του εξαρθρήματος της επιγονατίδας. Σε περίπτωση χειρουργικής αντιμετώπισης γίνεται πλήρης προ-εγχειρητική διερεύνηση του στροφικού άξονα του μηριαίου οστού και της κνήμης, μέτρηση της απόστασης TT-TG και εκτίμηση της ανατομίας της τροχιλίας (της αύλακας που „κάθεται“ η επιγονατίδα). Όλα αυτά γίνονται για να διορθώσουμε όλους εκείνους τους παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε υποτροπή του εξαρθρήματος της επιγονατίδας. Η πάγια τακτική μας περιλαμβάνει πάντα τη μέθοδο ανακατασκευής MPFL (επιπρόσθετες επεμβάσεις όπως μεταφορά του κνημιαίου κυρτώματος ή πλαστική αποκατάσταση της τροχιλίας θα εξαρτηθούν από τον προ-εγχειρητικό έλεγχο).
- Αντιμετώπιση του συγγενούς εξαρθρήματος γόνατος.
- Διερεύνηση και αντιμετώπιση οποιασδήποτε „κλίσης“ της κνήμης (anterolateral tibia bowing, posteromedial tibia bowing, anteromedial tibia bowing).
- Διάγνωση και αντιμετώπιση του δισκοειδούς μηνίσκου.
- Συντηρητική και χειρουργική αντιμετώπιση όλων των ειδών κακώσεων και καταγμάτων.
- Ενέσεις Botox, επιμήκυνση μυών (τύπου Ζ) ή/και τενοτομές συρρικνωμένων ή έντονα συσπασμένων μυών (π.χ. επιμήκυνση των μυών που ευθύνονται για την κάμψη του γόνατος) σε ασθενείς με νευρολογικό νόσημα για βελτίωση της κινητικότητας της άρθρωσης αλλά και της ποιότητας της ζωής των ασθενών.