Υμενίτιδα Ισχίου σε Παιδιά

Υμενίτιδα ισχίου: Βασικές αρχές

• Πρόκειται για μία μη – ειδική, αυτό – περιοριζόμενη νόσο .
• Εμφανίζει μια ελαφρά προτίμηση στα αγόρια. Η συχνότητα δηλαδή με την οποία εμφανίζεται είναι αγόρια: κορίτσια = 2 : 1 .
• Εμφανίζεται κυρίως σε ηλικίες 3 – 10 ετών . Αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορεί να εμφανιστεί σε μικρότερες ή μεγαλύτερες ηλικίες αλλά η συχνότητα εμφάνισής της είναι κυρίως στις ηλικίες που αναφέρθηκαν.
• Υποτροπιάζει σε ένα ποσοστό της τάξεως του 10 %. Αυτό σημαίνει ότι ένα παιδί μπορεί να ξαναεμφανίσει συμπτώματα υμενίτιδας του ισχίου σε ποσοστό 10 %

Αιτιολογία

• Πρόσφατες λοιμώξεις κυρίως του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (ιογενής λοίμωξη, αμυγδαλίτιδα κ. α.).
• Εκτός από τις λοιμώξεις του αναπνευστικού, μπορεί να ευθύνονται και λοιμώξεις του γαστρεντερολογικού (γαστρεντερίτιδα) ή του ουροποιητικού συστήματος (ουρολοίμωξη).
• Μικροτραυματισμοί έχουν επίσης ενοχοποιηθεί.
• Αλλεργίες.

Με διαφορά όμως η πιο στενή συσχέτιση με την παροδική υμενίτιδα έχουν οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Αυτές δεν χρειάζεται να συνυπάρχουν με τη χωλότητα του παιδιού αλλά μπορεί να προ-υπήρχαν μέχρι και 3-4 εβδομάδες πιο πριν.

Ποια συμπτώματα θα εκδηλώσει ένα παιδί με παροδική υμενίτιδα ισχίου;

Τα συμπτώματα στην παροδική υμενίτιδα ισχίου μπορούν να εκδηλωθούν είτε σταδιακά (σε διάστημα ημερών) είτε να ακολουθήσουν οξεία πορεία και περιλαμβάνουν:

• Χωλότητα : Οι γονείς συνήθως προσέρχονται και αναφέρουν ότι το παιδί τους εμφανίζει δυσκολία στη βάδιση. Η δυσκολία αυτή μπορεί να κυμαίνεται από πλήρη αδυναμία φόρτισης του σκέλους μέχρι μία απλή δυσκολία φόρτισης αυτού.
• Πόνος στη βουβωνική περιοχή ή στην περιοχή του γοφού. Κυρίως εντοπίζεται στην πρόσθια- έσω επιφάνεια του γοφού ή του μηρού.
• Πόνος στο γόνατο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς ο πόνος μπορεί να αντανακλά στο γόνατο και να παραπλανήσει τον ιατρό σας. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να διαφύγει η σωστή διάγνωση.
• Σε ένα παιδί που προσέρχεται με πόνο στο γόνατο, εκτός από το γόνατο πρέπει να εξετάζεται και ο σύστοιχος γοφός.
• Περιορισμός της έσω στροφής του ισχίου. Ο γοφός μπορεί να βρίσκεται σε κάμψη, έξω στροφή και απαγωγή γιατί σε αυτή τη θέση ανακουφίζεται ο μικρός ασθενής.

Το παιδί ΔΕΝ εμφανίζει μια τοξική, καταβεβλημένη κλινική εικόνα. Αν εμφανίζει τότε μάλλον η διάγνωση είναι άλλη και επείγουσα (σηπτική αρθρίτιδα).

Το παιδί ΔΕΝ εμφανίζει υψηλή πυρετική κίνηση (> 38 , 5 ) .Ήπια/ χαμηλή πυρετική κίνηση μπορεί να συνυπάρχει αλλά συνήθως πυρετός δεν συνοδεύει την υμενίτιδα ισχίου. Αν ο μικρός ασθενής εμφανίζει υψηλό πυρετό τότε μάλλον η διάγνωση είναι άλλη και επείγουσα (σηπτική αρθρίτιδα).

Εξετάσεις που θα χρειαστούν στην υμενίτιδα ισχίου.

Ο γιατρός σας θα έχει ήδη υποψιαστεί ή θα είναι σχεδόν σίγουρος για τη διάγνωση της υμενίτιδας του ισχίου με το ιστορικό και μία καλή και πλήρη κλινική εξέταση.

Παρόλα αυτά μπορεί να ζητηθεί ακτινολογικός έλεγχος και εργαστηριακές εξετάσεις αίματος.

Ο κύριος λόγος για τον οποίον γίνονται αυτές οι εξετάσεις είναι για να αποκλειστούν άλλες αιτίες χωλότητας που αν δεν διαγνωστούν και δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα θα οδηγήσουν σε μη καλά αποτελέσματα (π. χ. σηπτική αρθρίτιδα).

Ο ακτινολογικός έλεγχος των ισχίων θα είναι φυσιολογικός στην υμενίτιδα του ισχίου, γίνεται όμως για να αποκλειστούν άλλες παθήσεις και κυρίως η νόσος του Perthes.

Ο εργαστηριακός έλεγχος γίνεται για να ελεγχθούν κάποιοι δείκτες φλεγμονής και πιο συγκεκριμένα: ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων, η TKE και η CRP. Σε περίπτωση που οι δείκτες αυτοί είναι αυξημένοι και η θερμοκρασία του παιδιού αυξημένη τότε μάλλον δεν πρόκειται για υμενίτιδα ισχίου αλλά για πιθανή σηπτική αρθρίτιδα που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση.

Η σφραγίδα της διάγνωσης θα γίνει με τον υπέρηχο του ισχίου, ο οποίος θα μας δείξει, σχεδόν πάντα, τη συλλογή υγρού στην άρθρωση του γοφού (ακριβώς αυτό δηλαδή που είναι η υμενίτιδα ισχίου). Ένα παράδειγμα υπερηχογραφικής εξέτασης μπορείτε να δείτε παρακάτω.

Σε συνδυασμό λοιπόν με τον υπερηχογραφικό έλεγχο, τα εργαστηριακά ευρήματα που αναφέρθηκαν προηγουμένως και την παρουσία ή όχι υψηλού πυρετού, μπορούμε να ξέρουμε αν πρόκειται για υμενίτιδα του ισχίου ή για σηπτική αρθρίτιδα.

Σε αμφίβολες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί παρακέντηση του υγρού και εξέταση αυτού.

Υμενίτιδα ισχίου και αντιμετώπιση

Προτού μιλήσουμε για τα μέτρα αντιμετώπισης της υμενίτιδας ισχίου, να υπενθυμίσουμε ότι πρόκειται για μία αυτοϊώμενη νόσο.

Τα βασικά μέτρα περιλαμβάνουν:

• Περιορισμός δραστηριοτήτων – ξεκούραση – κατάκλιση. Σαφώς και κατανοούμε ότι σε ένα παιδί, αυτό είναι μερικές φορές αρκετά δύσκολο να εφαρμοστεί, αλλά πρέπει για μερικές ημέρες να αποφευχθεί η έντονη δραστηριότητα και η βάδιση του παιδιού.
• Πολύ πιο σπάνια μπορεί να απαιτηθεί η κατάκλιση για μερικές ημέρες με την εφαρμογή δερματικής έλξης .
• Αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή παυσίπονα μπορεί να χρειαστούν αναλόγως με τα συμπτώματα του κάθε ασθενούς. Τις περισσότερες φορές θα χορηγηθούν για 2 – 3 ημέρες. Τελευταίες έρευνες έχουν δείξει ότι μειώνουν τη χρονική διάρκεια των συμπτωμάτων.

Σημαντικό: Η πορεία και τα συμπτώματα της παροδικής υμενίτιδας του ισχίου πρέπει να παρακολουθούνται . Αυτό δηλαδή σημαίνει, πως αν αλλάξει ή προστεθεί ένα σύμπτωμα όπως π. χ . υψηλός πυρετός πρέπει να ζητηθεί άμεσα ιατρική γνώμη και εξέταση.

Take home message:

Οι περισσότερες περιπτώσεις υμενίτιδας ισχίου θα υποχωρήσουν σταδιακά σε 1 εβδομάδα. Σε κάποιες όμως περιπτώσεις τα συμπτώματα μπορεί να υφεθούν σε 2 – 3 εβδομάδες. Εάν δεν υποχωρήσουν μέχρι τότε πρέπει να ζητηθεί πάλι εξειδικευμένη ιατρική γνώμη (άλλες αιτίες πρέπει να αποκλειστούν, π. χ. νόσος Perthes, ρευματικής αιτιολογίας αρθρίτιδα κ. α.)