Εκτινασσόμενος αντίχειρας

Το πιο κεντρικό έλυτρο (A1 pulley) είναι αυτό που εμπλέκεται στην παθοφυσιολογία της συγκεκριμένης πάθησης.

Τι ακριβώς συμβαίνει και μαγκώνει ο αντίχειρας του παιδιού μου;

Αυτό που συμβαίνει, είναι πως ο τένοντας που αναφέρθηκε πιο πάνω, δεν διέρχεται εύκολα και ομαλά από το Α1 έλυτρο.

1. Γιατί δεν διέρχεται εύκολα και ομαλά; Δεν διέρχεται ομαλά λόγω οζώδους διεύρυνσης του τένοντα. Αυτό το οζίδιο μπορεί κάποιες φορές να ψηλαφηθεί και είναι γνωστό στη διεθνή βιβλιογραφία ως „Notta’s node“. Αυξήθηκε δηλαδή η διάμετρος του τένοντα που πρέπει να ολισθήσει από το Α1 έλυτρο.
2. Και για ποιο λόγο συνέβη αυτή η οζώδης διεύρυνση; Η αιτιολογία δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί. Μελέτες ισχυρίζονται πως μια γενετική προδιάθεση μπορεί να υπάρχει. Υποθέσεις για προηγούμενο τραυματισμό στην περιοχή του αντίχειρα έχουν αναφερθεί, ωστόσο δεν βρέθηκε καμία επιστημονική συσχέτιση μεταξύ τραυματισμού και εκτινασσόμενου αντίχειρα.
3. Πολλές φορές (στα πιο αρχικά στάδια) ο τένοντας καταφέρνει να περάσει από το Α1 έλυτρο και δίνει την αίσθηση ότι ο αντίχειρας εκτινάσσεται (εκτινασσόμενος αντίχειρας).

Βασικά δεδομένα για του γονείς πριν αναφερθούμε στην αντιμετώπιση.

Πολλές έρευνες μετά από μελέτη κατέληξαν στα εξής συμπεράσματα:

1. Σε νεογνά, κάτω < 1-2 ετών θα λυθεί το πρόβλημά τους χωρίς χειρουργείο σε ποσοστό 30-50%.
2. Σε παιδιά μεγαλύτερα >2 ετών θα λυθεί το πρόβλημά τους χωρίς χειρουργείο σε ποσοστό της τάξεως του 10%.
3. Σε παιδιά μεγαλύτερα >3 ετών σπάνια θα λυθεί το πρόβλημά τους χωρίς χειρουργείο.
4. Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι η συντηρητική αντιμετώπιση (που θα αναφερθεί πιο κάτω) απαιτεί πολύ καλή συμμόρφωση και καθημερινή εφαρμογή των μέτρων.
5. Σε περιπτώσεις παρατεταμένης καθήλωσης του αντίχειρα ή επί αποτυχίας των συντηρητικών μέτρων θα πρέπει να μην καθυστερεί η απελευθέρωση της κίνησης του αντίχειρα για να μην δημιουργηθεί μόνιμη σύγκαμψη του αντίχειρα.

Αντιμετώπιση εκτινασσόμενου αντίχειρα.

Σε περίπτωση που ο αντίχειρας δεν είναι αγκυλωμένος σε θέση κάμψης αλλά μπορεί να εκταθεί -έστω και με δυσκολία (εκτινάσσεται δηλαδή)- έχουμε τις παρακάτω επιλογές:

1. Καθημερινές ασκήσεις έκτασης (stretching exercises) του αντίχειρα από τους γονείς και παρακολούθηση. Συνιστάται ιδιαίτερα αν το παιδί είναι < 1-2 ετών.
2. Ακινητοποίηση του αντίχειρα σε θέση έκτασης με ειδικό νάρθηκα. Η ναρθηκοποίηση του αντίχειρα και οι ασκήσεις έκτασης θα φέρουν επιτυχή αποτελέσματα στο 40-50% των παιδιών κάτω <3 ετών.
3. Το πρόβλημα που συναντάται αρκετές φορές στην συντηρητική αγωγή είναι η σταδιακή, μη καλή, φθίνουσα συμμόρφωση και η μη καθημερινή εφαρμογή των ασκήσεων με αποτέλεσμα πολλές περιπτώσεις να „παραιτούνται“ από αυτού του είδους τη θεραπεία.

Η χειρουργική αντιμετώπιση στοχεύει στη διάνοιξη του A1 ελύτρου ώστε ο τένοντας να μπορεί να κινείται ελεύθερα, αποκαθιστώντας πλήρως την κίνηση του αντίχειρα. Πρόκειται για μια απλή χειρουργική μέθοδο με μικρή τομή στην βάση του αντίχειρα.