Υπερηχογράφημα βρεφικού ισχίου
Ο υπέρηχος ισχίων των νεογνών (υπερηχογράφημα βρεφικού ισχίου) αποτελεί μία εξέταση που μας δίνει εικόνες από τους γοφούς των νεογέννητων παιδιών και αποτελεί μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις στην Ορθοπαιδική. Η σημασία του είναι τόσο μεγάλη που σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες υπάγεται στις υποχρεωτικές εξετάσεις που πρέπει να υποβληθεί ένα μωρό.
Η εξέταση θα πρέπει να γίνεται από ακτινολόγο ή ιατρό πιστοποιημένο ή με εμπειρία σε αυτού του είδους τον υπέρηχο.
Υπερηχογράφημα βρεφικού ισχίου: Για ποιο λόγο να το κάνω;
Με αυτήν την εξέταση θέλουμε να δούμε αν η ανατομία της άρθρωσης του ισχίου (κεφαλή του μηριαίου και κοτύλη) είναι φυσιολογική και αρμονική. Με άλλα λόγια θέλουμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα εξαρθρήματος του ισχίου ή να αποκλείσουμε την πιθανότητα ύπαρξης δυσπλασίας του ισχίου. Σε περίπτωση ύπαρξης Δυσπλασίας του Ισχίου μας επιτρέπει να καθορίσουμε τον βαθμό της Δυσπλασίας.
Η Αναπτυξιακή Δυσπλασία του Ισχίου αποτελεί μία από τις συχνότερες (ίσως και την πιο συχνή) αιτίες πόνου στην περιοχή του γοφού κατά την ενήλικη ζωή. Σε περίπτωση που η κεφαλή του μηριαίου δεν αρθρώνεται σωστά με την κοτύλη, ο ασθενής θα εμφανίσει κατά την νεαρή ενήλικη ζωή επεισόδια πόνου. Πιθανόν επίσης να κουτσαίνει και να οδηγηθεί σε σχετικά πολύ πιο νέα ηλικία σε καταστροφή της άρθρωσης του ισχίου (οστεοαρθρίτιδα) και αντικατάσταση αυτής (ολική αρθροπλαστική).
Περισσότερες πληροφορίες θα διαβάσετε στο άρθρο μας εδώ.
Το υπερηχογράφημα των ισχίων στα νεογνά αποτελεί μία ασφαλή και ανώδυνη για το μωρό εξέταση. Το παιδί δεν εκτίθεται σε καμία απολύτως δόση ακτινοβολίας.
Πώς γίνεται το υπερηχογράφημα βρεφικού ισχίου;
Οι γονείς επιτρέπεται και πρέπει να βρίσκονται παρόντες σε όλη την διάρκεια της εξέτασης. Τα ρουχαλάκια (ιδιαίτερα των κάτω άκρων) και η πάνα του παιδιού θα πρέπει να αφαιρεθούν.
Στη συνέχεια, το μωρό (μαζί και με τη βοήθεια της μητέρας) θα τοποθετηθεί σε ειδική διαμορφωμένη θέση στο πλάι. Καθαρό „gel“ θα τοποθετηθεί στην περιοχή του ισχίου και με την κεφαλή του υπερήχου θα λάβουμε σε μία οθόνη, εικόνες από την άρθρωση του γοφού
Η μητέρα μπορεί να μιλάει, να τραγουδάει και να παίζει με το μωρό κατά την διάρκεια της εξέτασης.
Η εξέταση είναι γρήγορη, ασφαλής και ανώδυνη.
Πριν ή μετά την υπερηχογραφική εξέταση θα ακολουθήσει και η κλινική εξέταση του βρέφους. Καλό θα ήταν λίγο πριν την προσέλευση στον χώρο της εξέτασης , το μωρό να έχει θηλάσει για να είναι όσο γίνεται πιο ήρεμο και πιο συνεργάσιμο για την εξέταση.
Πότε πρέπει να γίνει αυτή η εξέταση και τι γίνεται αν η άρθρωση του ισχίου δεν βρεθεί φυσιολογική;
- Σε περίπτωση παρουσίας παραγόντων κινδύνου (που θα τους γνωρίζουμε από το ιστορικό της οικογένειας, το ιστορικό της εγκυμοσύνης και την κλινική εξέταση) ο υπέρηχος πρέπει να γίνει τις πρώτες ημέρες γέννησης και να επαναληφθεί σε 4-6 εβδομάδες.
- Σε περίπτωση απουσίας παραγόντων κινδύνου μπορεί να γίνει για πρώτη φορά στο διάστημα μεταξύ 4ης – 6ης εβδομάδας ζωής. Συνιστάται όμως να μην υπερβαίνει αυτό το χρονικό διάστημα.
Σε περίπτωση που από την υπερηχογραφική εξέταση διαπιστωθεί ότι η αρμονία και η ανατομία της άρθρωσης του ισχίου δεν είναι φυσιολογική θα μετρηθούν κάποιες γωνίες και θα ταξινομηθεί το ισχίο σύμφωνα με την ταξινόμηση κατά Graf.
Η αντιμετώπιση εξαρτάται από την ταξινόμηση κατά Graf και από την ηλικία του νεογνού και μπορεί να κυμαίνεται από επανάληψη της υπερηχογραφικής εξέτασης (για να δούμε πως εξελίσσεται μία οριακή δυσπλασία) μέχρι την αντιμετώπιση της δυσπλασίας με ειδικό νάρθηκα κάμψης και απαγωγής των ισχίων (Pavlik Harness, Tübingen).
Εκτυπώστε ένα πληρέστατο ενημερωτικό στον παρακάτω σύνδεσμο: